Ο κόσμος και το επέκεινα

Η σχέση ηλικίας, ευτυχίας και εξυπνάδας.

Ο γηραιότερος των ανθρώπων πρέπει να θεωρείται ως ο εξυπνότερος και ο ευτυχέστερος.

Είναι αδύνατον να επιτυγχάνονται ιδιοφυή επιστημονικά επιτεύγματα μόνο μέσω του ντετερμινισμού, δίχως την ελεύθερη βούληση.

Η ύπαρξη ως a priori.

Η ύπαρξη είναι a priori ενώ η υπόσταση a posteriori ενός

συμβάντος.

«Η διαφθορά ως εχθρός της δημοκρατίας»

    Καταρχήν, η εξουσία δημιουργεί εγγενώς τις προϋποθέσεις για την ευδοκίμηση της διαφθοράς, η οποία είναι η πρωταρχική αιτία απόληξης της δημοκρατίας και η κερκόπορτα για αριστερά ή δεξιά ανελεύθερα καθεστώτα. Ποιος για παράδειγμα θα περίμενε να εγκατασταθεί ένα τέτοιο καθεστώς σε κράτος της Σκανδιναβίας, όπου η διαφθορά είναι στα ελάχιστα παγκοσμίως επίπεδα.

  

“Η διαφθορά μιας καλής και ηθικής πολιτείας είναι το μεγαλύτερο κακό” Αριστοτέλης.

    Επιπλέον, οι πολιτικοί έχουν χρέος να υπηρετούν το λειτούργημα τους ανιδιοτελώς, ειδάλλως δεν επιτελούν την πρόοδο αλλά την οπισθοδρόμηση. 

    Εντέλει, δεν θα έπρεπε να ψάχνουν για εχθρούς εκτός των πυλών, επιδεικνύοντας πατριδοκαπηλία, δονκιχωτισμό και φαρισαϊσμό – ενδεχομένως για να αποκρύψουν την πολιτική κρίση που περνάει ο τόπος – αλλά να την προβάλει στο μέγιστο, ώστε να θωρακιστεί η δημοκρατία και να γίνει εφαλτήριο προόδου και ευμάρειας.

Ο Θεός και το όντως ον.

     Ο Θεός, ως το πρωτεύον υπερβατικό ον, παρεμβάλλεται ανάμεσα στον άνθρωπο και τον κόσμο, παρεμποδίζοντας την απο-κάλυψη του όντως όντος.

«Ο δια-νοητικός στίβος ... “μετ' εμποδίων”»

   Κατ' αρχήν, ας φανταστούμε έναν στίβο όπου οι αγωνιζόμενοι είναι διανοητές, και το μόνο άθλημα όπου αγωνίζονται είναι αυτό του αγώνα δρόμου “μετ' εμποδίων”.

Τώρα, αν προσδιορίσουμε τα εμπόδια ως τις ιδέες των εκλιπόντων φιλοσόφων, τις οποίες παραλαμβάνουμε από τα βιβλία τους, και δεν υπάρχει κανένας χρονικός περιορισμός-μιας και όποιος αγωνιζόμενος διανοητής δεν μπορέσει να υπερπηδήσει ένα από αυτά τα εμπόδια μένει σε εκείνο το σημείο και όχι παραπέρα-τότε, ο αγωνιζόμενος που θα καταφέρει να προσπελάσει όλα τα εμπόδια, ανεξαρτήτως χρόνου, θα είναι και ο νικητής του αγωνίσματος. Ταυτόχρονα, θα κερδίσει και την εμπιστοσύνη του αναγνωστικού του κοινού, μέσω της προσφοράς σε αυτούς μιας φιλοσοφίας αυθεντικής και καθαρά επαναστατικής.

Τέλος, η μέθεξη της νικητήριας θεωρίας, ως βραβείο, θα ήταν εφικτό να πραγματοποιηθεί, εφόσον η θεωρία αυτή θα ήταν αυθεντική και θα πήγαζε από μια γνήσια ανησυχία, και όχι από μια φαυλότητα, η οποία θα βασιζόταν σε θεωρίες εκλιπόντων φιλοσόφων, και που θα οδηγούσε στον κομφορμισμό και την τελμάτωση.