Καταρχήν,
όλα τα πεδία προέρχονται από τις
συνισταμένες της σύνθεσης μίας συνιστώσας
υλικής και μίας άλλης άυλης και οι οποίες
ορίζουν τα πεδία αυτά, και κύρια
και πρωταρχικά
της θρησκείας1
και του καπιταλισμού2
Στη
συνέχεια, εφόσον οι ακριβείς αυτοί
ορισμοί, διαχωρίζουν, απομυθοποιούν
και άρα αδρανοποιούν τα πεδία αυτά,
οδηγούμαστε στα παράγωγα τους, τέχνη
για την θρησκεία και πολιτική για τον
καπιταλισμό, με την τέχνη να παράγει
την φιλοσοφία και την πολιτική να παράγει
την επιστήμη.
Τελικά,
μετά τον διαχωρισμό, απομυθοποίηση και
αδρανοποίηση και αυτών των πεδίων,
καταλήγουμε στο αρχέγονο
πεδίο,
το οποίο χωρίς γενεσιουργό αιτία και
χωρίς
παράγωγα,
περιγράφει την πραγματικότητα με τον
ακριβέστερο τρόπο.
1
Αυτό που ορίζει τη θρησκεία είναι το
αφύσικο, ομιχλώδες
και νοσηρό,
της σύνθεσης
του άυλου
Θεού με την υλική
εκκλησία, που δημιουργεί την αυτονομία
της θρησκείας, εφόσον αυτή η σύνθεση
οδηγεί σε μια υπνωτική συμπεριφορά που
παράγει την απαραίτητη πειθάρχηση.
2
Αντίστοιχα, αυτό που ορίζει τον
καπιταλισμό, είναι το αφύσικο, ομιχλώδες
και νοσηρό, της σύνθεσης
των άυλων
τραπεζικών λογαριασμών με τις υλικές
τραπεζικές κάρτες και
το χρήμα, που δημιουργεί την αυτονομία
του καπιταλισμού, καθώς αυτή η σύνθεση
οδηγεί σε μια υπνωτική, καταναλωτική
συμπεριφορά.
